มฟล. ร่วมงาน University Consortium of 21 Century Maritime Silk Road and University Presidents' Forum

รศ.ดร. วันชัย ศิริชนะ อธิการบดีมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง (มฟล.) พร้อมรองอธิการบดี รศ. ดร.ชยาพร วัฒนศิริ และ ผศ.ดร.ร่มเย็น โกไศยกานนท์ ร่วมงาน University Consortium of 21 Century Maritime Silk Road and University Presidents’ Forum (UCMSR) ณ มหาวิทยาลัยเซียะเหมิน เมืองเซียะเหมิน  สาธารณรัฐประชาชนจีน ระหว่างวันที่ 19-21 ตุลาคม พ.ศ.2561 โดยการประชุมครั้งนี้มีอธิการบดีและรองอธิการบดีจากมหาวิทยาลัยทั่วโลกเข้าร่วม อาทิ สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส  อิตาลี นิวซีแลนด์ ออสเตรเลีย อิสราเอล  ญี่ปุ่น เกาหลี  สิงคโปร์ อินโดนีเซีย ฮ่องกง มาเก๊า และไทย เพื่อร่วมกันอภิปรายใน 3 ประเด็นหลัก ได้แก่ 1. การศึกษาที่ส่งเสริมความเป็นผู้ประกอบการและความร่วมมือระหว่างมหาวิทยาลัยและภาคอุตสาหกรรม หรือ Entrepreneurship Education and the University-Industry Partnership 2. แนวโน้มของอุดมศึกษา: การเปลี่ยนแปลงและความเป็นนานาชาติ หรือ Trend in Higher Education: Transformation and Internationalization และ 3. การสร้างมหาวิทยาลัยระดับโลก : การรับรู้และความเข้าใจ 3. Building World-class university ： Perceptions and Thoughts 

         อธิการบดี มฟล. ได้กล่าวในการอภิปรายถึงประเด็นแนวโน้มการอุดมศึกษาว่า โลกปัจจุบัน ดิจิตอลมีบทบาทอย่างยิ่งในชีวิตประจำวันของคนเรา สถาบันอุดมศึกษาเองต้องปรับเปลี่ยน ทั้งนโยบาย การบริหารจัดการ การเรียนการสอนและการวิจัย เพื่อปรับตัวเข้ากับยุคดิจิตอล และทำให้สอดคล้องกับบริบทของมหาวิทยาลัย การปรับเปลี่ยนต่างๆ เหล่านี้ควรจะเป็นไปเพื่อประโยชน์ของนักศึกษา สังคม ภูมิภาคและพลเมืองโลก

        ทั้งนี้โลกดิจิตอลทำให้เกิดโอกาสมากมาย แต่ในขณะเดียวกันความเจริญทางเทคโนโลยีดิจิตอลที่ไม่เท่าเทียมกัน ก็ทำให้ประเทศกำลังพัฒนาถูกเอารัดเอาเปรียบจากประเทศที่พัฒนาแล้ว บทบาทของมหาวิทยาลัยคือทำอย่างไรที่จะให้เกิดความเท่าเทียมกันของมนุษย์ ในด้านการใช้เทคโนโลยีอย่างเหมาะสม  ซึ่งควรมุ่งเน้น 3 ประเด็นหลัก คือ การเปิดโอกาสให้มีความร่วมมือกันอย่างกว้างขวาง ทั้งนี้การที่จีนริเริ่มนโยบายเส้นทางสายไหมทางทะเล ก็เป็นการสร้างเวทีความร่วมมือของประเทศต่างๆ เพื่อสร้างประโยชน์ร่วมกันในระดับภูมิภาคและระดับโลก 

        และความร่วมมือในระดับสากลนั้นควรเป็นไปเพื่อประโยชน์ของทุกประเทศที่เกี่ยวข้อง โดยต้องร่วมมือ ช่วยเหลือกันเพื่อให้เกิดการลดช่องว่างระหว่างประเทศพัฒนาแล้วและประเทศกำลังพัฒนา ตลอดจน เทคโนโลยีดิจิตอล ความเป็นสากล และการปรับเปลี่ยนรูปแบบต่างๆ เป็นเพียงเครื่องมือหนึ่งที่จะนำไปสู่เป้าหมายสำคัญคือ การสร้างความเข้าใจอันดีระหว่างกัน ทำให้เกิดสันติภาพ และความอยู่ดีกินดีของพลเมืองโลก